รถไฟด่วน Sunrise Izumo
ภรรยาญี่ปุ่นของผมได้วางแผนการเดินทางครั้งนี้เป็นเวลานานพอสมควรเราต้องการนำลูกชาย 2 คน ไป กับเพื่อนไทยคนหนึ่ง เพื่อสัมผัสกับประสบการณ์ในการขี่รถไฟนอน เที่ยวที่ประเทศญี่ปุ่น รถไฟนอน เที่ยวจะเริ่มลดลงอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปีพ. ศ. 2552 นอกจากนี้เรายังพาเพื่อนชาวไทยคนหนึ่งของเรา ชื่อของเธอคือคุณนุช คุณนุชเดินทางมาด้วยและเธอจำเป็นต้องมาร่วมกับเราในทัวร์นี้ ดังนั้นเราจึงมีทีมทัวร์ของเรามีทั้งหมดคือผู้ใหญ่ 3 คนและเด็ก 2 คนสำหรับการผจญภัยที่ใช้รถไฟไปทางตะวันตกของเกาะ Honshu มันเริ่มต้นกับภรรยาของผมที่มีความคิดถึงการเดินทางรถไฟนอนในประเทศญี่ปุ่นเป็นวิธีที่การท่องเที่ยวสนุกสำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการประหยัดเงิน เธอพลาดเวลาในยุค 90 เมื่อตอนที่เธอยังเรียนอยู่ในแคลิฟอร์เนียนั่นคือยุคทองของการเดินทางโดยรถไฟด่วนในประเทศญี่ปุ่น ช่วงเวลานั้นการเดินทางทางอากาศของญี่ปุ่นยังค่อนข้างแพง สายการบินต้นทุนต่ำยังไม่ได้เริ่มสงครามการกับผู้ให้บริการสายการบินแห่งชาติ คนส่วนใหญ่สามารถจองตั๋วและได้รับในสถานีรถไฟใต้ดินในท้องถิ่นไปยังสถานีรถไฟใจกลางเมืองและเปลี่ยนรถอย่างรวดเร็ว รถไฟด่วนที่สามารถวีงได้ถึง 900 กม. ในเวลาเพียง 12 ชั่วโมง นี่คือการเดินทางที่สะดวกสบายมากกว่ารถยนต์หรือรถบัสและเพื่อเปรียบเทียบกับตัวเลือกทางอากาศ; จะชนะในแง่ของการที่จะต่องไปที่สนามบินที่หางจาก
วิธีการรับตั๋วรถไฟของเรา
ดังนั้นเมื่อไหร่ที่เราตัดสินใจจะไปผมจึงได้รับตั๋วเครื่องบินที่ดีที่สุดจาก Airasia จากสนามบินดอนเมือง (DMK) ไปยัง NRT (สนามบินนานาชาตินาริตะ) ภรรยาของฉัน (Sacha) และลูกชายคนโตของฉัน (ชินโต) อยู่ในโยโกฮาม่าแล้วชินโตไปโรงเรียนฤดูร้อนที่นั่น (Taito) นั่นเป็นส่วนที่ง่ายดังนั้นฉันจึงคิดว่าอุปสรรคแรกคือการได้ตั๋วที่เข้าใจยากสำหรับรถไฟ Sunrise Izumo จากการวิจัยภรรยาของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อคืนนี้รถไฟด่วนที่จะออกจากโตเกียว ปรากฎว่าขบวนรถคืนนี้ได้รับความนิยมอย่างมากจากนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นในประเทศซึ่งเราไม่สามารถรับตั๋วผ่านทางเว็บไซต์ของ JR (Japan Rail) West ได้อีกต่อไป วิธีเดียวที่จะได้รับตั๋วในขณะนี้คือการเข้าไปในสถานี JR บางคนและจ่ายเงินสำหรับตั๋วในคนที่มีเงินสดในกรณีนี้คนที่จ่ายเงินจะไม่มาพร้อมสำหรับการนั่งเช่นกันเนื่องจากคุณต้องแสดง บัตรเครดิตที่จะได้รับ
การเดินทางของเราเริ่มต้น ...
เที่ยวบินออกจากกรุงเทพฯไปยังสนามบินนาริตะได้อย่างราบรื่น แต่เมื่อรถบัสลีมูซีนของสนามบินไปถึงพ่อตาซึ่งใช้เวลามากกว่า 2 ชั่วโมงจากสนามบินนาริตะ ได้หลับไปแล้วไม่กี่ครั้งและเมื่อฉันออกจากรถและพบกับภรรยาของฉันชินโตและพ่อตาตามที่สถานีรถประจำทางท้องถิ่นในพื้นที่ Aobabai ใกล้คอนโดมีเนียมของพ่อตาฉันเพิ่งรู้ว่าฉัน ลืมกระเป๋า messenger ของฉันบนรถบัสที่สนามบิน วันรุ่งขึ้นพ่อตาจบลงด้วยการเดินทางหลายครั้งเพื่อไปที่ออฟฟิศของพวกเขาเพื่อหาฉัน ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีที่ต้องเดือดร้อนเขาด้วยการเดินทางที่ยาวนานเช่นนี้ในการหยิบกระเป๋าของฉันถึงแม้ว่าฉันไม่ได้มีอะไรที่สำคัญในกระเป๋า แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ฉันตระหนักว่าญี่ปุ่นมีความปลอดภัยมากแค่ไหน แม้ว่าฉันจะใส่เงินหรือสิ่งของมีค่าไว้ในกระเป๋าแล้วก็ไม่มีใครเอามาใช้ ที่ไม่สามารถกล่าวได้กับหลายสถานที่ในโลกเช่นนี้
つづく..
No comments:
Post a Comment